Dom...

Rodzinny dom wśród pagórków stoi,
gdy o nim myślę, ból w sercu koi.
Zawsze wracam do niego,
każda rzecz warta jest tego.
Miedza na której siedziałam,
obsiane pola i łąki,
z których żółte majówki zrywałam.
Zielone lasy i strome paryje,
gdzie kręty strumyk płynie.
Tam od pokoleń moja rodzina żyje
i pies, przyjaciel domu,
nie da nas skrzywdzić nikomu.
Kocham te cudowne miejsca,
kocham moich bliskich.
Każde spędzone tam chwile
są dla mnie radosne i miłe.
(EN)

autor

Isana

Dodano: 2010-05-09 10:20:45

Ten wiersz przeczytano 1937 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie