dom pomocy....

Dla wszystkich moich podopiecznych którzy już niestety pożegnali sie z zyciem...

Lipiec rok 2003
odbywałam praktyki w domu starców..
wiało śmiercią..
śmierć na korytarzu...śmierć
w poczekalni..
zapach zgnilizny..
bałam się...
w pokoju siedziała para staruszków..
uśmiechali się do mnie...
codziennie trwała nasza rozmowa..
o życiu,śmierci,
o radośći...
wyprowadzałam ich na spacery...
czego im było trzeba?
zainteresowania...:)
nikt o nich nie zabiegał...byli sami..pośród życia i śmierci..
między piekłem a niebem..
kupowałam im codziennie bułeczki ciepłe..
by przypomnieć im chwile ich młodośći...obdarzałam uśmiechem..
ostatnio ich odwiedziłam...
niestety....
.......................................
ich juz tam nie było..

ludzie ja chcę na nowo cieszyć sie zyciem:)

autor

madziunia

Napisany: 2004-07-05 Dodano: 2004-07-06 12:30:12

Ten wiersz przeczytano 492 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie