Domek z kart

Szukam czegoś, co pozwoli mi zapomnieć
Że w moim życiu jest ciemno
I że noc obszywa dzień
A światło nie daje żadnych iskier

Nie brakuje mi nic ale przecież brakuje mi wiele
Jestem za słaba aby jeszcze raz wstać
I za silna, aby tu leżeć

Teraz się przebudziłam
Trzymam światło w moich rękach
Nie myślę już
Że kartka się jeszcze raz obróci

Odnowiłeś moje życie
Zaraziłeś mnie swoją mocą
Sprawiłeś, że wszystko jest warte życia
Nie chcę się temu oprzeć
Postawiłeś swoją świecę
I dałeś światło mojemu życiu
Ułożyłeś moje życie jak domek z kart
Zbudowany na Tobie


Jak każde słowo potrzebuje głosu
Jak księżyc topi się w każdej nocy
Jak każda prawda i jej oblicza
Dokładnie tak potrzebuję Ciebie
Jesteś wiatrem i nosisz mnie wysoko
I wiem, że możesz zobaczyć jak latam
I zmusić nawet jednym słowem

Znów się przebudziłam
Z ciemnością w moich rękach
Nigdy bym nie pomyślała
Że kartka znów się obróci

Zburzyłeś moje życie
I nic przy tym nie pomyślałeś
Byłeś sensem i wartością życia
A teraz to wszystko nie jest nic warte
Po prostu zgasiłeś moją świecę
Ponieważ już jej nie potrzebowałeś
Czynisz moje życie domkiem z kart
I wyciągasz kartę z pod spodu ...

autor

swanheart

Dodano: 2008-05-03 13:45:27

Ten wiersz przeczytano 392 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie