Dotkliwe rany
(...) To dla tego, że pozwoliłeś mi zagoić dawne rany...
Bo ten płomień,
Który pali mnie od środka
Tworząc dotkliwie rany,
Które tak bolą
Bo ten strumień wody,
Który orzeźwia mnie od środka,
Gasząc gorące rany,
Które tak bolą,
Bo ten słowa dotyk,
Który tkliwie gładzi od środka,
Gojąc głębokie rany,
Które tak bolą...
To miłość.
I pokazałeś od nowa co to miłość (...)
autor
Adzika14
Dodano: 2007-06-30 09:37:54
Ten wiersz przeczytano 453 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
widać że patrzysz na miłość od tej lepszej bardziej
optymistycznej strony.. i bardzo dobrze.. nie kazdy
tak potrafi.. co raz więcej jest ludzi którzy
odbierają miłośc jako piękną kobietę z nożem w ręku
która albo nim walczy.. albo wbija głęboko w serce...
gratuluję świetnego wiersza