Dotknięty lubością

Gdy człowiek poczuje w sobie chęć
niesienie głowy w chmurach
Gdy wie, ze stopami dotyka nieba
Wie ze dopadła go nieuleczalna choroba
Lekarstw jest wiele i jest ich pod dostatkiem
Jest to czatowanie pod jej oknem
Rzucanie ku niej oczu ukradkiem

Są to lekarstwa które się kupuje w kiosku za rogiem
Te droższe , to już wypisane recepty,
na nich malowane serca, gwiazdy, księżyca tarcza
oraz butelki szampana i kwiatów bukiety
i to czasem nie wystarcza

Taki osobnik któremu przypięto skrzydła, i na czole laur
ręce ma spocone jest mokry jak by na deszczu stał
Taka bidula, zmoczone skrzydła, wzrok głupkowaty
Wybiera się na odwagę i idzie w swaty
Ona mieszka wysoko na siódme piętrze, i nie ma windy
Gdy jest u celu, już mu kwiaty zwiędły

Puka opuszkami do jej zaczarowanych drzwi.
Gdy go takiego zobaczy, to tylko z niego kpi
Czy mając przeciw sobie takie kłopoty, jest się zdolnym
na dalsze zaloty
Gdy w nim jest uczucie godne człowieka, do chmur
I dotykania nieba nie ucieka

Wyszykowany na eleganta nie tylko w ubiorze
wyszukanym językiem, roztacza swe wizje
dziewczynie chorzej
Oczy śmiało nie spolegliwie spoglądają w jej oczęta
piękno ją jego ją dotknęło miłość rozpoczęta

Tak było zemną, pamiętam jakby to było wczoraj
pojechałem na skraj polski , gdzie lasy i jeziora
Nie szukałem po omacku, trafiłem ją jak snajper z daleka
Otwarłem ramiona szeroko, czy będziesz moja
nasz dziewczyno czas miłości ucieka

Jej lico z bieli w purpurę zaszło,
podała bezwiednie delikatne dłonie obie
zostanę kawalerze na zawsze przy tobie

Autor:slonzok ? knipser
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2012-06-01 Dodano: 2012-06-01 06:09:33

Ten wiersz przeczytano 356 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie