Dotyk Anioła

+ Dla mojego braciszka Rafałka +

Zamknięta w swej duszy, nagle blask ujrzałam.
Otworzyłam oczy, do góry spojrzałam.
Promienie objęły moją twarz rumianą,
Oślepiły oczy, blask me ciało namoczył.

Czy to sen piękny?-pomyślałam sobie.
Czy ja czasem nie jestem już w grobie?
Ktoś dotknął mej twarzy dłońmi ciepłymi.
Dłonie te spletły się z dłońmi moimi.

Ja znam skądś ten dotyk!
Pamiętam doskonale. Łza spłynęła z maj twarzy.
A blask wciąż parzył.

Pamiętam te chwile razem spędzone.
Pamiętam łzy moje utajone.
Odszedłeś ode mnie, od nas wszystkich, od świata.
Lecz nie zapomnę, że miałam takiego brata!

Pamiętam, gdy bajki mówiłeś mi na noc.
Pamiętam, jak buzi dawałeś na dobranoc.
Już leżysz w grobie, ale jesteś szczęśliwy,
Bo jakże inaczej ku niebios anieli...

autor

MONIAK

Napisany: 2005-05-24 Dodano: 2005-06-23 11:59:07

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie