Dotyk tęsknoty

zielonookiemu aniołowi któremu ofiarowałem żar duszy i serca płomień

Otuleni dotykiem tęsknoty
samotnie zmagamy się
z losu przeciwnymi wiatrami
Otoczeni przez odmienną rzeczywistość
żyjemy oddaleni od siebie
Miłości wykute ogniwa
łączą nas od lat
choć okrutny los
nieraz nadrywał je
Lecz nawet jego westchnienie
nie potrafi zerwać ich
tak długo jak
nasze serca jednym
spalają się płomieniem a
nasze dusze
wsłuchane są w siebie
miłości żarem

autor

cieńanioła

Dodano: 2011-06-02 08:47:18

Ten wiersz przeczytano 578 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie