Drętwa, pusta kłoda

Opamiętajcie się ,,oddani'' mężczyzni...!!!

Nadal rani mnie miłość,
moje serce jak odrętwiała, pusta kłoda.
Ktoś wydrążył czystą miłość...
Nie drąży się nieściętego drzewa, gdy jeszcze
korzenie chłoną soki życia, wodę wiary, nadzieji i miłości...
Niewarto chronić czystości...
-bezużyteczny mebel...
Taki poniewierany, nadużywany, kopany, zabrudzony farbą smutnego,nieczytego porządania...
Mężczyzna-znudzony twoją kryształową ochroną nieskazitelności...
Nierozumiejący,że to dla niego...
Odwrócił oczy, sny, porządanie od Ciebie miła...
Wirtulany seks, zdrada, smutne oczy
i łzy...
Głupia, po co Ci była czystość!
Sponiewierał, obrzucił błotem
twe serce!
Płacz.
Co ci pozostało prócz upokożenia.

autor

światło poranka

Napisany: 2007-01-06 Dodano: 2007-01-06 18:54:15

Ten wiersz przeczytano 579 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie