Dr.Hyde

dla przyjaciółki z dzieciństwa, które jako że się skończyła, skończyła się też przyjaźń

hej
pamiętasz nasze marzenia?
galopującego konia
potem pociąg na gapę
okrążający świat
później jacht z księciem
teraz...
pamiętasz czarne oczy
z czerwonymi żyłkami
potem istniejące
później jego ciemnobrązowe
teraz...
pamiętasz przygody?
potem ciche zbawienie świata
później pisarską sławę
teraz...
boję się
zabiłam życie
które we mnie rosło
bo mówili
że nie uda mi się
z bachorem u szyi
ten smarkacz
zrujnuje mi karierę
nie powtórzę DNA
rzeka krwi przepłynęła
nie wejdę do tej samej
poroniłam dziecko
którym byłam
w imię z wyższych sfer
boję się
że zmarnowałam szansę
(na) nowe życie
boję się
że nie wiem
czy lepsze
wyrzuty sumienia
czy dobrze zrobiłam
kiedy uciekając
skryłam się w dorosłość
i jak szalona matka
po aborcji
zamknęłam dziecko w słoiku
oglądam je
i przyglądam się
wczoraj odwróciło do mnie głowę
moje dziecko w formalinie
które powie mi jak żyć

autor

mola

Dodano: 2006-09-01 19:18:13

Ten wiersz przeczytano 556 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie