W drodze
Bujne życie, żwawe życie,
Nie masz dla mnie kraju,
Stoję pod tym zgiętym krzyżem,
Tam na dróg rozstaju.
Drogo kręta, drogo luba,
dokąd stromo wiedziesz,
co tam chowasz za zakrętem,
chętnie chciałbym wiedzieć.
Dal szeroka, dal nieznana,
Mówią, gdzieś się kończysz,
Tyle kurzu zostawiłaś
Już na mej opończy.
Kiju twardy, towarzyszu
Wędrówki tułaczej,
Kiedyż konno popędzimy –
Promienni junacy.
Domu dawny, domu cichy
Może na mnie czekasz,
Wypatrujesz, stęsknionego,
Progiem swym, człowieka.
Marek Thomanek 21.04.2023
autor
Manekmaje
Dodano: 2024-01-24 18:38:13
Ten wiersz przeczytano 232 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Zycia nie rozpieszcza, dokonujemy sami wyborow, ktore
nie zawsze sa trafne. Dobry wiersz z wymowna puenta.
Piękny wiersz.
Wszyscy idziemy własnymi drogami, które czasem są
kręte...
Mamy jednak nasz kochany kraj - Polskę. (+)