Droga
Dla wszystkich Tych , którzy słyszą siebie...:)
Znów stawiam swe kroki
Pierwsze nieporadne
Wstaję i upadam
Znowu tak, niezgrabnie
Czasem w coś przygrzmocę,
Że aż mnie zaboli
Upadam i wstaję
Znowu z serca woli…
Nie wiem czy mi wolno?
Pełzać po tej ścieżce
Wszystko jest nieznane
Zapytam się jeszcze…
Jednak znam odpowiedź
w moim sercu na dnie
To nic, że upadam
a idę...niezgrabnie...
skrócona wersja :)
autor
Wioleta Jabłonowska
Dodano: 2013-03-01 17:17:37
Ten wiersz przeczytano 1683 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Trochę przydługa ta rąbanka pseudo egzystencjalna,a
jeszcze ta chmara wielokropków dopełnia reszty.
nieraz nie wiemy , gdzie ta droga się zaczyna lub
kończy
pozdrawiam:)
kierunku nasze drogi nie odgadniemy.
Ladnie:)+
Dobry wiersz, ciekawy temat, pozdrawiam
Czasem do końca nie wiadomo, czy droga jest właściwa.
Jedyne co można- to być wiernym sobie..
Bardzo ładny utwór wierszowany.
Popraw: wstaję i upadam, oraz przygrzmocę..:)
Pozdrawiam