droga mleczna

wyobrażam sobie że nie gaśnie światło
w twoim domu
że sączy się spokojnie pod pniami starych drzew
historia pokoleń
milczą dostojnie dęby
drżą liście i mchy
ptaki ciekawe świata wychylają się z gniazd
wiatr szeptem się przetacza po soczystych polach
po drugiej stronie lustra

wyobrażam sobie jak się budzisz
ze snu tu zerwanego
nagłą przecież chwilą
jak oczy otwierasz zdziwiony

zgaduję że zielenią się
bardziej
że w zakamarkach źrenic
już czają się kształty
z początków stworzenia

że miłość zostawiła ślady mlecznej drogi
po której trafimy na siebie
jeszcze raz

autor

agafb

Napisany: 2019-12-10 Dodano: 2019-12-10 19:13:26

Ten wiersz przeczytano 1342 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie