drzewa
tworzą skupiska walcząc o przetrwanie
dziewicze strzeliste sięgające nieba
zgarbione samotne korzeniami
desperacko trzymają się ziemi
tysiące odmian zwyczajne niezwykłe
chronione niszczone powalone burzą
o stwardniałej korze soczystej zieleni
służą schronieniem i budzą natchnienie
uwiecznione na płótnie opiewane słowem
powodem do wzruszeń wywołują trwogę
tylko twarze i dusze mają bardzo ludzkie
autor
Donna
Dodano: 2015-08-18 15:24:37
Ten wiersz przeczytano 1153 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Ładna refleksja z którą się zgadzam. Miłego:-)
Bardzo ladnie,a drzewa tylko szumia. Podoba mi sie.
Pozdrawiam.
Bez drzew nie ma życia :) ślicznie Danusiu
pieknie powiedziane pozdrawiam
W końcu one też żyją :)
przyroda jest piękna, tajemnicza,,,pozdrawiam :}
Tak, mają duszę, aż chciałoby się powiedziec : drzewo
to też człowiek :)
No to idę się przytulic...do brzozy.
Pozdrawiam :)
Bardzo ładnie Demonko, głosik zostawiam.
Miłego popołudnia:)
:)ładnie o drzewach
pozdrawiam serdecznie:)
Fajny bardzo ...
+ Pozdrawiam (:-)}
Pięknie :))