***Drzewo***

Stoisz drzewo samotnie nad brzegiem
Rozmawiasz niemym głosem z człowiekiem
Rozprawiasz o jego troskach
Bólach i upadkach
O smutkach, wreszcie o radościach
Stoisz i choć powiedzieć nic nie możesz
Twoja obecność łagodzi trwogę
Stoisz i napełniasz ludzi natchnieniem
Patrzą na Ciebie ze zdziwieniem
A Ty takie proste, stare drzewo
Wiedziesz spokojny żywot
Tylko czasem burza, deszcz i wiatr
Zakłócają Twój wewnętrzny ład
Ale stoisz dalej, dalej, dalej
Bo masz korzenie twarde
Dlatego trwasz nieustannie...

autor

Akmz

Dodano: 2006-08-19 17:29:39

Ten wiersz przeczytano 555 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie