Drzewo
drzewo
jak człowiek
rozwija się i rośnie
pokarm
czerpie z ziemi
ciesząc się życiem
lata płyną
korę pokrywają bruzdy
staje się kruche
coraz mniej
na nim zieleni
z każdej strony
choroby atakują
nie jest już takie
elastyczne
poddaje się jesieni
dokuczają
promienie słońca
z wolna chyli się ku
wieczności
a dookoła wyrasta
latorośl młoda
Autor Waldi
Komentarze (20)
"Człowiek który się nie myli, drzewo, które się
nie pali - nie istnieją." - Przysłowie Abisyńskie.
Pozdrawiam Waldi.
Taka proza życia, pieknie opisana z ciekawą metaforą.
Pozdrawiam serdecznie.
dokładnie. (ładna metafora)
i tak powstają wśród drzew lasy
a wśród ludzi,ludzkie masy
Otóż to...całe nasze życie między korzeniami a
konarami się plecie...
pozdrawiam serdecznie