Drzwi bez klamki

Mój dzień zaczynał się nocą gdy bezmiar wód srebrem do siebie mnie wiódł
Zawijałem słowem łaknienia piękno nieba i morza, by dopłynąć do brzegu i portu
gdzie zakwili dziecko, a w przydrożnej kafejce na stolik spadnie liść jesieni
Nie pytaj skąd się wziąłem dziś, tamte słowa wdeptywałem stopą w morski piasek

Do moich nóg łasi się psina zamienia bezksiężycową nudę na przyjemność,
oboje przez noc czuwaliśmy w oczekiwaniu na błogi sen,
przed oczyma majaki samotna parkowa ławka przeżywająca swoja samotność.
Noc, czy świtanie - mgła jak wdowi welon wiszący na wietrze
Gdy się zmieni świat w słoneczny wyjdę za drzwi bez klamki do świata
Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2014-10-29 Dodano: 2014-10-29 05:38:34

Ten wiersz przeczytano 753 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie