Żyję w pięknej krainie

Uczeni mężowie, co wdychacie pył dawnych myśli.*)
W znoju staracie się dochodzić prawd ukrytych.
W trudzie zapamiętałym bronicie niewinnych
Bez emocji skazujecie zbójców na szafot

Należy i Wam zaśpiewać pieśń o Pięknej krainie


Było to dawno, w czasach gdy słowem pieczętowano pokój, ale i słowo mogło rozpętać wojnę. Było to dawno temu w słynnej krainie śląskiej krainie pełnej baśniowych stworów Kraina owa pełna była lasów, jezior i rzek, które spływały do Morza Bałtyckiego. Było w tej krainie również całkiem sporo ludzkich siedzib, wsi, miasteczek i miast. Epoka, to oczywiście tajemnicze i ukochane przez wszystkich wieki średnie, jednak niepodobne do naszego świata współczesnego, bo wierzono w wielu bogów, wierzono w naturę.

Uderzyłem w struny elektrycznej gitary :gwarząc:

Mój zakątku z czerni węgla łagodny
Gdzie brać w rozmowach weseli są
Bądź mój zakątku dalej spokojny
Nie pozwól politykom zwyciężać łzom

Gdzieś tam na wschodzie współcześni wojowie
My tutaj chcemy pracować i zbierać plon
Ja dzięki pokojowi o Śląsku pisać mogę
Wszystkim na beju co mnie czytać chcą

Autor:slonzok
Bolesław Zaja
*) Forum Gazety Prawnej

autor

slonzok

Napisany: 2014-10-30 Dodano: 2014-10-30 06:09:50

Ten wiersz przeczytano 575 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie