DUCH

świetny wiersz. Nietuzinkowy pomysł:)Pozdrawiam
serdecznie

Widzę Jolu,że próbujesz czegoś nowego.I z
powodzeniem.Pozdrawiam.

Pełen dramatyzmu,świetny wiersz z dreszczykiem!
Ja niedawno podobny popełniłam,lecz nie ma go
tutaj,też tam był podobny klimat,wiersz
pt Nocne lęki.Tylko,że u mnie kończy się happy endem,a
tutaj nimfa kona w ramionach ducha...Oj,zimno mi się
zrobiło,ale lubię i ja czasem takie klimaty,a wiersz
SUPER!
Bardzo na TAK!
Pozdrawiam:)

Dreszczyk strachu mnie przeszedł.

ani ja

Straszno i troche smutno!
Pozdrawiam serdecznie!

rzeczywiście zimny i chłodny poczułem ciarki - bardzo
ciekawie napisany - super
pozdrawiam

Brr, nigdy bym nie chciała poczuć zimnego oddechu na
swoich plecach.

Dobrze, że w ciągu dnia przeczytałam takie
straszności:-) Bardzo fajny tekst!:-)

Oj, przeraziłaś..., a może nie? Może tylko ucieszyłaś,
że tak też można? Przypomniał mi się "Duch w operze".
Poetycko zagrałaś na swojskiej strunie. Dziękuję i
pozdrawiam :)

Bardzo ładnie z dreszczykiem. Pozdrawiam bardzo
serdecznie

Lubimy się bać, a jeśli jest tak wciągająca opowieść,
jak tutaj, to z wielką przyjemnością serwujemy sobie
ten dreszczyk. Fajnie napisane

Z niecierpliwiąc oczekiwałem finału, a gdy dotrwałem,
i jeszcze raz ostatnie wersy- rozpacz zrozumiałem.
Znam ciebie autorko uroczych wierszy, które zazwyczaj
słowem otulały, a tutaj jak grom, we mnie upiorem
całym.
Wracam do pierwszych strof, gdzie szlafrok i gołe
ramiona, pachnąca piana i cala ona. Zostaję jeszcze w
półmroku, nadal spoglądam ku kuszącym ramionom, reszty
nie będę czytał,daleko mi i omijam rozczochranym
wampirom. Pozdrawiam za wiersz, dziękuje za wspaniały
wpisy pod moimi wierszykami.
Mimo ze się wystraszyłem wiersz jest wspaniały
Bolesław

Kto to wie jak się umiera, chyba że ze strachu, to tez
mogę sobie wyobrazić.

Swietnie, z przyjemnoscia:)
Pozdrawiam:)