Dumanie

Tak leciutko jak nigdy,
Dziś fruwam w przestrzeni.
Mijając przykre doświadczenia,
Zawody miłosne i cierpienie.
Zanurzam się w słodkiej nieważkości,
Pomijam kwaśne szczegóły życia.
Pozostając w błogiej nieświadomości,
Że tyle jeszcze przede mną do odkrycia.
Zamykam oczy,wyciszam umysł,
Błądząc między szufladkami rozumu.
Te dane usuwam-delete,
Do tych nie wracam-escape.
Segregacja,korekta myśli,
Ciekawe czy ulegnie zmianie?!
To co jest już za mną,
I to co mnie czeka-w przyszłości...

autor

spandrx

Napisany: 2008-10-28 Dodano: 2008-11-24 11:53:56

Ten wiersz przeczytano 506 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie