Uniwersalne piekło

Nam trzeba stworzyć piekło uniwersalne.
Nam - którzy chciwie patrzyli, a nie widzieli.

To my podeptaliśmy martwą tętnicę nadziei.
To nas przydzielono do profilowanego
z prawdziwym lufcikiem na komary i pająki.
Specjalnie dostosowanego do stopnia zaawansowania.
Minus czterdzieści jeden roztapia nas w marzeniach.
Słuchaliśmy jęków powykręcanych języków.
W kruszących się myślach ukrywaliśmy wiarę.
Metalowe kwadraciki zespawane milczeniem.
To one chroniły nas przed sądem ostatecznym.

Nam trzeba stworzyć piekło uniwersalne.
Nam - którzy uwierzyli, że ból leczy rany.
Nam - którym zamykano oczy, nam - którzy widzieli.

autor

fallen

Napisany: 2007-05-27 Dodano: 2007-05-27 20:15:10

Ten wiersz przeczytano 417 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie