Dumny Anioł
Anioł skrzydła dumnie niesie
i tknąć ich nie pozwoli nikomu
twoją stały się dziś własnością
ty je wzniosłeś ponad korony drzew
Gdy w odbicie czasu spogląda
bieli skrzydeł nie może ogarnąć
taką jasność chwil dał mu los
a suknię złotą utkało słońce
Taki jak lubisz stoi przed tobą
wokół aureola pulsuje od marzeń
byś poczuł wyjątkową bliskość
jaka przyniósł ci twój anioł
autor
otucha
Dodano: 2009-03-18 13:54:50
Ten wiersz przeczytano 688 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
wiersz zawiera wiele rozpoczętych tematów prowadzonych
w dialogu dwóch światów
treść ukazuje próbę marzeń i poszukiwań
w tej jakże dla jednych odległej dla drugich bliskiej
relacji
Wiersz ciepły w przekazie. Każdy z nas potrzebuje
anioła.
wiersz świetny i uroczy, ale nie pasują "korony
drzew", coś zmień, może to tylko moje odczucia
Ładnie, przyjemnie się czyta.
Hmm, naprawdę piekny opis i nie wiem czemu ale ten
wiersz mnie jakos uspokaja:)
Opis godny anioła. Jego doskonałość aż dotyka słowem.