Dusza
Dusza jest moim przyjacielem,
wśród gwaru życia kocha ciszę.
Lecz znam tę panią tak niewiele.
Bywa że płacze, wtedy słyszę.
Ta pani ponoć mało waży,
Jednak coś znaczy taka dusza.
Dla niej ten wiersz co dziś się zdarzył
za to, że ciągle mnie porusza.
autor
Pani L
Dodano: 2018-04-18 08:42:40
Ten wiersz przeczytano 1748 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
bez duszy ciało się kruszy
ładny wiersz mnie wzruszył :)
Podoba mi się Twój refleksyjny wiersz i poruszony
temat Dusz najbliższą przyjaciółką człowieka Różne
miewa nastroje
Pozdrawiam serdecznie :)
w zdrowym ciele zdrowy duch, zdrowy duch - to
wieczność.
Wdzięczny temat o duszy. Faktycznie mało waży, czasem
ciasno jej w naszym ciele, czasem podżega do złego.
Podoba mi się Elu,
Pozdrawiam serdecznie.
Ładna refleksja.
Pozdrawiam:)
Marek
ładnie z duszy i z serca...tylko ona zostaje po
śmierci:) pozdrawiam serdecznie
jest w nas i cieszy się gdy my jesteśmy szczęśliwi a
płacze gdy nam źle :-)
pozdrawiam
"Nie wiem czy wierzę w duszę, ale na pewno
w bezduszność." - Stanisław Jerzy Lec.
Pozdrawiam Pani L, pięknego dnia.
tak jest dusza jest przyjacielem człowiek pozdrawiam
I ja moją też bardzo lubię, choć czasami robi mi
psikusy, pewnie tak jak ja lubi pożartować... :):)
Ja moją bardzo lubię, myślę że jesteśmy przyjaciółkami
:)
Podoba mi się :)
Pozdrawiam
☀
Bez niej nie ma zycia, to wiecej niz przyjaciel,
pozdrawiam.
pięknie i skromnie
przemówił do mnie.
mocno mnie wzruszył
Twój wiersz o duszy.
pozdrawiam, miłego dnia :):)
Żyjący człowiek duszę swą ma
jemu pomaga duszyczka ta.
Często wskazuje mu życia drogę
ukoi żałość wyciszy trwogę.
Pomoże znaleźć drugą połowę
w czasie rozmowy wygładza mowę.
Przez całe życie mu towarzyszy
i wszystkie myśli wyraźnie słyszy.
A gdy już przyjdzie koniec żywota
to gdzieś zabłyśnie jak gwiazda złota.
Bo ona ciebie choć opuściła
to ci w wieczności miejsce zrobiła.
Miłego dnia Ci życzę Elu.
Ona jest bezcenna.