Słoneczna
Przyjaciółce.
Kto potrafi jak ona
słońcem w oczach błysnąć
opromieniając ludzkie twarze
zakątki jej uśmiechu
są miejscami
do których przybywają pocałunki
by odpocząć nacieszyć się
przy niej chwilą
dłonie dobre przesypują
ziarna dnia
z szumem głuchym
odrzucają złe chwile
ja przy niej stojąc jestem
lepsza
ładniejsza
i zawstydzona
Dla Moniki,która lubi kiedy się uśmiecham.
Komentarze (5)
Umiechaj się jak najczęściej... M.
Przyjemnie się czyta... świetny opis i uwielbienie
owej przyjaciółki Moniki... zapewne jest to również
rodzaj podziękowania ... szczęścia życzę
Wiel ciepla o przyjazni. Ladny wiersz.
Świetnie ukazany podziw dla "gwiazdy" :)
Pięknie i ciepło o przyjaźni.....ale nie bądź
zawstydzona...Ty też taka jesteś....