Dusza Boksera

Wyprowadzam cios za ciosem
Z tego, że bijesz mocno nic sobie nie robie.
Bijesz coraz mocniej lecz nic już nie czuję,
Bo krew w mojej głowie coraz szybciej wiruje.

Dawka adrenaliny rozsadza mi skronie,
Zadaję cios silny – w twej twarzy on tonie.
I widzę jak krew twoja oczy ci zalewa,
Twa duma bokserska na deski się wylewa.

Zdziwiony widzę, że jeszcze mnie bijesz
Chyba już wiesz, że tak już nie żyjesz.
I pozwalam byś bił, nie chcę cię upokorzyć.
Może drzwi do kariery dalszej lekko ci otworzyć.

I widzę kątem oka jak tłumy szaleją,
Chyba za chwilę niewinną krew przeleją.
Lecz wszystko się uspokaja gdy zadaję kolejne ciosy,
Doskonale widzę, że masz już chyba dosyć.

Dotrwaliśmy do 12 rundy – nie wiem jak to się stało,
Nie okryliśmy się hańbą, prędzej chyba chwałą.
I widzę na twojej twarzy przez krew i siniaki
Uśmiech serdeczny, uśmiech nie byle jaki.

Zrozumiałem, że czas kończyć tą bitwę,
Byś zszedł z ringu z podniesioną głową
Zadaję ostateczny cios, wygrałem tą gonitwę.
Wkrótce jako przyjaciele odnajdziemy przyszłość kolorową.

autor

Morrison

Napisany: 2007-03-08 Dodano: 2007-03-08 00:02:13

Ten wiersz przeczytano 693 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie