DUSZA ROZUMNA
Nic tak nie cieszy serca
jak dusza rozumna światłością
ducha pouczona w kierunku właściwym
podążająca wszystkie przeszkody
pokonująca pomimo trudów i wysiłków
jakie wkłada by kłody rzucane pod nogi
usuwać wytrwale do końca drogi
A kiedy nie będzie już żadnej przeszkody
jeno droga świetlista do źródła prawdy
wtedy pobiegnie niewzruszona przywitać
przewodnika swojej małej drogi
który wyrównał wszystkie pagórki
by dusza swobodnie mogła kroczyć
drogą światłości do życia w szczęśliwej
R Z E C Z Y W I S T O Ś C I . . . . . .
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.