Duszowidz

Od tak

Między nocą a dniem , stoję na dworcu skm.
Obserwując ludzi przezywam katusze, pomyśl sobie co by było, gdybyś widział ludzkie dusze.
Obracam głowę spokojnie, zerkam na pas bezpieczeństwa...
Widzę pana rzucającego do upodlonej zony przekleństwa.
Przy kiosku, kobietę z dzieckiem co ma posiniaczone ręce.
Obok niej karierowiczkę co wciąz żąda więcej.
Pan Alkoholik dumnie na wietrze sie chwieje, obok niego żona.. zmartwiona, truchleje.
Za mną młoda para, co to zyje tylko seksem.
Obok nich dziewczątko z odsłoniętym tyłkiem- smsuje z eksem.
Przez ramie zagląda staruszek co lubi sie zabawić z małolatami...
Proszę.. powiedz mi BOŻE, czy jesteśmy tacy sami?
Powiedz mi kiedy skończy się dzień wariata, kiedy ktoś wreszcie odnowi dobro tego świata.
Kiedy nadejdzie chwila zbawienia i czy na prawdę dokonasz przebaczenia?

Dla powszechnej zadumy w temacie "co zrobić ze swoim życiem"

autor

Morgaine

Napisany: 2006-12-29 Dodano: 2006-12-30 09:54:17

Ten wiersz przeczytano 462 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie