Dwa drzewa

Czarne niebo, porwisty wiatr
wchłaniający napotkane rzeczy,
słońce przysłonięte chmurami,
burza... natura straszy piorunami.

dwa drzewa... będące blisko siebie
dają sobie wzajemne schronienie,
niezagrożone jest ich istnienie.
Ich gałęzie ze sobą splecione,
liście również są połączone
więzią nienaruszoną,
której nie zniszczy żaden szary obłok.

Burza przemija, słońce się pojawia,
drzewa oczyszczone... kropla rosy z liści spływa.
Nadal będą trwać w wiecznej miłości,
kochają się... nic nie pogrąży ich w nicości.

autor

MarcinKozak

Napisany: 2011-08-12 Dodano: 2011-08-12 22:29:50

Ten wiersz przeczytano 665 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie