Dwa oblicza śmierci..

Znasz mnie więc wiesz
Jak mnie zwą
Na imię mi śmierć
Przechodzę niezawuażona
Przez tłum i odbieram
To co Bóg dla mnie przeznaczył
Podchodzę do wybrańca
Ubrana w białą suknię
I składam na jego ustach
Ostatni pocałunek

Jestem jego marzeniem
Które przychodzi by się spełnić
Więc nigdy się mnie nie boją..

Czasem zostaję wezwana nagle
Tu już z woli Szatana
Pokazuje jednym gestem swą ofiarę
Chociaż nie chciałabym brać tego życia
Muszę.. Taka ma posługa
Odbierać życie
Być jako Boga i Szatana sługa..

Jestem nocną marą
Która przychodzi by się spełnić
Więc zawsze uciekają..

autor

niewyspana

Dodano: 2007-03-25 12:11:17

Ten wiersz przeczytano 453 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie