Dwa światy
Poranna kawa na stole paruje
W powietrzu zapach zimy czuję
W filiżance odbite nikłe światło dnia
A oczy nie chcą się otworzyć
Pierwszy łyk
Niesamowite uczucie
Moment na myśli
Ranek ponownie wypełnia poezja
Będę pisać wiersze.
Napisałam wiersz.
autor
elka
Dodano: 2014-01-16 09:18:08
Ten wiersz przeczytano 1044 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Ja bez porannej kawy nie mogę się
obudzić, bez niej nie ma dnia.
Bardzo fajny wiersz. Pozdrawiam serdecznie.
biel i kawa kontrasty
ciekawy i aromatyczny
pozdrawiam
:) Coś w tej kawie jest :)
kawa motywuje do wstania, myślenia, wierszy
tworzenia:)
A ja nigdy nie wiem kiedy wpadnie mi coś do głowy.W
dodatku nie lubię kawy i muszę z tym żyć,kurczę
blade.Pozdrawiam.
Kawa, kawunia, kawusia... dobrze że jest, pozdrawiam
Widać kawka świetnie wpływa
na poezjii dobry klimat.
Też piszę przy małej czarnej.
Kurczę! Gdybym mogła pić rano kawę, to hohoho. Aleby
pisała wierszole.Pozdrawiam@
kawa artykul pierwszej potrzeby pozdrawiam
Och, Elu i ja idę parzyć kawę, czuję zimno. Miłego
dnia
Ta kawa o smaku poezji kręci mnie
Na przekór tym, którzy radzą nie podawać kawy na
ławie:))
Miłego dnia.
Chciałabym tak... łyk kawy i napisać wiersz :)
Ich pieśni szalonymi rzekami ze stali są.
Zapachniało kawą, powodzenia i pisaniu. Pozdrawiam
cieplutko