Dwa żywioły
Są dwa żywioły na świecie tym
jednym jestem ja a drugim ty
każde z nas
pragnienia ma
póki będzie istnieć świat
i stawiać mogą przed nami mury
nie zatrzymają nas też szczyty gór
i ptaki śpiewać będą dla nas
rozkwitnie ziemi zieleń
ja jestem jak Adam ty Ewą z raju
i słońce wynurza się zza chmur
że tu na ziemi miłość jest taka
w niebie można postawić ją za wzór
księżyc srebrny widząc nas
rozświetla życia drogę cały czas
i ta harmonia zgrana z naturą
daje nam szczęście
jak tym co dziś są już w niebie
Autor Waldi
Komentarze (17)
Ja Halinko ..myślę o takich żywiołach jak Jadzia i ja
..jakoś ona planuje ja wykonuję i harmonia gra ..
Waldku...jeśli dwa żywioły się spotyksją...to wszystko
zburzą, spalą, zatopią, zniszczą...jedno musi odpuścić
lub zrezygnować lub drugie zwiększyć dawkę
wyrozumiałości i łagodniści...gwiazdy i księżyc mają
nad tym baczenie i w nich każdy los
zapisany...pozdrawiam serdecznie