Dwa żywioły
Są dwa żywioły na świecie tym
jednym jestem ja a drugim ty
każde z nas
pragnienia ma
póki będzie istnieć świat
i stawiać mogą przed nami mury
nie zatrzymają nas też szczyty gór
i ptaki śpiewać będą dla nas
rozkwitnie ziemi zieleń
ja jestem jak Adam ty Ewą z raju
i słońce wynurza się zza chmur
że tu na ziemi miłość jest taka
w niebie można postawić ją za wzór
księżyc srebrny widząc nas
rozświetla życia drogę cały czas
i ta harmonia zgrana z naturą
daje nam szczęście
jak tym co dziś są już w niebie
Autor Waldi
Komentarze (17)
Ładny wiersz o miłości
pozdrawiam
Ladnie i niech trwa, ta wielka Milosc, bez
ograniczen:)
Podoba sie wiersz i madrosc, w nim zawarta.
Pozdrawiam i dobranoc, waldi.:)
Dobranoc idę do ciepełka w sen błogi w ramionach mi
drogich ..Dobranoc ..
miłość pokona wszystko
pozdrawiam
niech ta miłość trwa Pozdrawiam waldi:))
Takiej harmonijnej miłości nie pokona żaden zły
żywioł:)
Pozdrawiam:)
No niech trwa bo rzeczywiście wielka...:)
Najważniejsze żeby nie zwalczały się ale nawzajem
uzupełniały, co u Was się sprawdza, pełna harmonia.
Pozdrawiam serdecznie :)
Jak żywioły to alchemia, albo przynajmniej chemia musi
się zgadzać. W innym przypadku będzie dym ;)
Dwa żywioły, a jednak potrafią być razem :)
Piękna jest taka harmonia nie każdemu jest ona dana.
Pozdrawiam.
Ciepły wiersz o miłości, która góry przenosi - bo i
jakże dla niej nie ma nic niemożliwego.Pozdrawiam.
i miłością dwa żywioły...
kolorowego wieczorku Waldusiu:)
harmonia między dwoma żywiołami - to może się zdarzyć
tylko w miłości.
Dwa żywioły połączone w jeden - to dopiero siła!
Ważne, by działać w zgodzie.