dwie bajki
Dawno,dawno temu
w krainie życia
zabrakło kolorów
wszystko pokryło się szarością
złamane serce-zszarzało
łzy też zyskały tuszowego koloru
uśmiech,a cóż to ,spytała?
od czasu do czasu tylko
różowa mgiełka wiary w cuda
wzniecony płomień na popiele
pożar!
nikt nie ugasił
czerwona rewolucja
odzyskana ,uskrzydlona wolność
a jednak ktoś miał racje -niemożliwe nie istnieje:)
autor
Rapsis
Dodano: 2009-03-15 00:39:11
Ten wiersz przeczytano 611 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
każdy jest autorem swojej bajki :) "+"
wierzę w bajki:)
Piękna bajka trzeba wierzyć-wiara czyni cuda
piękny i delikny wiersz :)