Dwie półki

Z życia wzięte

W szarych miastach,ulicami
idą ludzie z bólem i cierpieniami..
Odsuwamy się,przechodzimy na drógą stronę..
Nie zwracamy uwagi bo nie chcemy ich znać...

Weszła do sklepu
dziewczynka z pociętymi rękoma.
Sprzedawca wyprosił ją..
Na dworze upadła,stłukła kolana..
Nikt jej nie pomógł...
Uważaja że i tak się zabije..

Ale to nie prawda..
Tacy ludzie,gdy się tną,
próbują skończyć z cierpieniem
a nie ze sobą...

Ale za to tłumy biegną do klauna.
........Wesołej innej dziewuszki.....
Jednak nie wiecie czy to maska.
Bo nawet w uśmiechu
może boleć serce.

hmm..to chyba nie jest aż takie smutne,mam taką nadzieję. Ale oto samo życie,bez fikcji. Rzeczywistość w której się obracamy.. Sama się spotkałam z taką dyskryminacją osób z autoagresją. Są w tym wierszu umieszczone prawdziwe fakty z mojego miasta.. Na ile to oceniacie?..

autor

Sophija

Dodano: 2006-03-26 08:50:09

Ten wiersz przeczytano 370 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie