*Dwie pory roku*
Dla ludzi, których samotność okryła swym płaszczem
***
Znów nadchodzi jesień...
głupie błagania, nie wiadomo o co...
ciche szepty, nie wiadomo do kogo...
Krzyk! o to by przetrwać.... jesień....
***
Znów nadejdzie sroga matka.
Okryje swym płaszczem me serce.
Zamrozi je.
Ono wraz z nadejściem dobrej matki - stopi
się
Czy do końca?
autor
Edith
Dodano: 2005-07-15 14:00:02
Ten wiersz przeczytano 387 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.