Dworek Goethego
W dworku Goethego siedzi dziewczyna ,
pisząc list tak rozpoczyna.
Kochany mój ,jestem w podróży
galopujące życie trochę mnie już nuży.
Jedyny mój trudno ukryć ogień
a serce me goreje do ciebie
wprawiając w coraz większą trwogę.
I im większa udręka
tym nadzieje większe ,
coż ci powiem?
że powrócę najszybciej jak tyko czas
pozwoli
by przy tobie się budzić i nasycić do
woli.
Coż większe, no powiedz? niż miłość przed
nami i za nami także
i zapach kandelabru i światła w
alabastrze.
W dworku Goethego ,w małej knajpce miasta
mego
siedzi dziewczyna ,pisząc do ukochanego.
Komentarze (3)
romantycznie,ale pocwicz jeszcze
dobry romantyczny przekaz pozdrawiam
Trudno oddać słowem te sercowe sprawy,
takiemu pisaniu potrzeba oprawy!
Pozdrawiam!