Dworzec

Przechodzisz tamtym miejscem w tygodniu pare razy
W pamięci krótkotrwałej zostają te obrazy
Tych pań co tam kwiaty dobami sprzedają
Tych ludzi co tam z zimna i głodu umierają

Przechodzisz tam dość cząsto i nie chcesz pamiętać
Tych ludzi tam cierpiących i umierających
I serce twoje wtedy tak nagle smutek ściska
Lecz gdy z tamtąd wychodzisz chęć pomocy pryska

Ty wracasz do domu ciepłego przytulnego
A oni oprócz dworca nie maja nic lepszego
Dworzec to ich dom, ich smutek i udręka
Pomóż, właśnie im przyda sie czyjaś pomocna ręka.

autor

Kamilcia_forever

Napisany: 2007-06-19 Dodano: 2007-06-20 08:19:53

Ten wiersz przeczytano 391 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie