Dylematy

Powiew zimnego wiatru otula mą twarz
jak puch, barchany staruszki z parteru
Trwaj, powiewie, sensualny zefirze
Opleć nićmi pajęczaków serca mego chłód

Rozgrzej do czerwoności pompę snów
Wzdryga się na koszmary teraźniejszości
Bije mocniej na myśl o przeszłości, miraż jak baśń
Gdy wdarła się niespodziewanie: ta pierwsza

Pierwsza, średnia, ostatnia?
Maksimum żywota racjonalisty
Czas odmierzony, stan spoczynkowy
Wieczność to trwa, gdy kocha się rozumem

Romantyzm serca, miłość, pragnienie
Spokój umysłu, myśl, trzeźwość ciała
Wybierz, aniele, bądź mi rozjemcą
A Amor tak pragnął, by pierwsze ostatnim nie było

autor

gerbera

Dodano: 2009-08-24 12:52:47

Ten wiersz przeczytano 667 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie