Dziadku...
Dziedku...
Pamiętam jak się śmiałeś,
Ze mnie żartowałes.
Dziękuję za wszystkie chwile
Te złe...
I te bardziej miłe.
Ta myśl, że Cię już nigdy nie zobaczę
Moje serce wciąż za Tobą płacze.
Zawsze istnieć dla mnie będziesz
I w potrzebie z pomocą przybędziesz.
Teraz zapalę na Twym grobie znicze
Aby ci umilić poza ziemskie życie....
Tak bardzo mi Ciebie brakuje...
autor
zapomniana
Dodano: 2005-11-17 12:52:04
Ten wiersz przeczytano 410 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.