Dziecko Lodu
Uśmiech dawno zgasł na twarzy
chłodnym spojrzeniem dotyka otaczającej
pustki
do jego serca wdarł się kryształ lodu
i zgasił ognisko życia
Góra lodowa rozbiła samotny statek
zatopiła go w morzu ciszy
chłód na dnie mu odpowiadał
bo walka się dla niego skończyła
Dziecko Lodu
dawno zamknęło swe oczy
smutek zimnego serca
pozostawił go w martwym domu
autor
Trucizna Boga
Dodano: 2006-05-05 13:04:02
Ten wiersz przeczytano 411 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.