Dziecko nasze

W deszczową noc
Z mżawką nad nami
I zamiast księżyca ty
Na stojąco
Wśród kałuży ukryci
Poczęliśmy tęsknotę

Urodziła się pół sekundy potem
Nagle i bezkomplikacyjnie
Przyjęliśmy ją w naszych spojrzeniach
I owinęliśmy starannie ciepłymi dłońmi
Żeby nie zmarzło biedactwo

Była strasznie duża i ciężka
Ale baliśmy się ją oddać w obce ręce
Skleiliśmy kołyskę solidną
On budował a ja lulałam w ramionach
Żeby nie płakała
Robiła to najczęściej gdy nie było
Nas dwojga głosów niepokoiła się

Nawet po kilku latach nie otwierała całkiem oczu
Za to była wrażliwa
Po rodzicach mówiono
Była śliczna choć głupiutka
Chciała ciągle się bawić
I chodzić na spacery we śnie nawet
Lunatyczka

I choć kochaliśmy bardzo
Nasze dziecko
To często budząc się w nocy jej krzykiem
Upiornym
Żałowaliśmy wiecznej słabości człowieka

autor

Avriesal

Napisany: 2008-05-08 Dodano: 2009-05-30 20:44:14

Ten wiersz przeczytano 435 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie