Dziękujem

Tak wiele smutków,
tak wiele spraw niewyjaśnionych ,
tak wiele łez wylanych , nie wiadomo dlaczego.
Serca złamane na pół ,
Dusze które nie wiedzą że są ,
Ludzie którzy nie wiedzą że żyją .
Nieskończona była by to opowieść , gdyby na drodze nie pojawił się człowiek ,
Człowiek który wie że nawet po najgorsze zimie przychodzi wiosna
Byłem zniczem który po zakupie stał bez użyteczny ,
Lecz człowiek chciał żebym zapalił się ,
Na nowo bo szkoda wkładu , bo szkoda wnętrza
W ręku ogień nadziei miał i dzięki niemu zrozumiałem wiele
Teraz wiem ze róża życia nie posiada wyłącznie ostrych kolców ,
Teraz wiem ze posiada również kwiat tak piękny , że aż nie poznany.
Serca dno odkryłem gdzie miłość do Boga jest ,
Drogą wiary będę stąpał , bo z ust przewodnika odczytałem właściwy kierunek
Słowo Boże w ziołem z rąk pomocnych.
I gdy już będę u Nieba bram ,
Gdy już świat będzie dość miał mnie ,
Powiem że dzięki Tobie znalazłem się tam
Dziękujem...

autor

wolusiowaty

Dodano: 2007-03-05 21:04:22

Ten wiersz przeczytano 393 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie