Dzień tej, która dała życie

Dzień matki
znów nadszedł
Kwiecie z pól i łąk
uśmiecha się do mnie
a motyle tańczą wokół
moich rąk i nóg.

To ten dzień, ten czas
te chwile
kiedy niebo otwiera mi
swe wrota
na codzień zamknięte na klucz
i małe kłódeczki ludzkich tęsknot

Uśmiech mej matuleńki mrok mi rozświetla
troski zdejmuje ze zmęczonych już ramion
W brązowych oczach, które kiedyś
miłością obejmowały świat
widzę szczęście i spokój
których tak mi potrzeba

I wiatr, który mi przyniosła...
wiejący jak bicie jej serca...

Ta myśl prawdziwa
zatrzymała burzę
by słonko
promykiem jej ciepłej ręki
głaskało mnie po policzku...

autor

biały kwiat

Dodano: 2006-05-26 16:16:29

Ten wiersz przeczytano 577 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie