Dzień urodzin

Cóż?... Upiłem się ponownie.
Świat mi się zawężył, świat mi się rozszerzył.
Wstąpiła we mnie moc… i czuję się bezradny jak niemowlak, co stawia swe pierwsze kroki.
Prę do przodu, chcąc wiedzieć, co czai się za drzwiami.
Czekam aż porwie mnie ta siła, z którą ojciec podnosi swą pociechę.
Czekam aż ktoś znowu nazwie mnie najukochańszym cudem.
Jakim cudem możesz być tak głupi!?
To przecież nie żaden cud.
Jestem tylko szarą grudką ziemi na zagonie codzienności.
Nie wyróżniam się kolorem, talentami, ale mimo wszystko to mój dzień,
dzień urodzin…

autor

rudibraun

Dodano: 2008-12-08 08:16:09

Ten wiersz przeczytano 1223 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Urodziny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie