Dziewczyna z Iraku

Irak. Bagdad. Siedemnasta godzina.
Wzdłuż ulicy idzie młoda dziewczyna.
Ciemne oczy, czarne włosy błyszczące,
Gracja, umiech i serce gorące.
Zgrabna figura, cera jedwabna,
Dziewczyna dobra, czuła i ładna.
Na szyi u niej medalionik z miedzi...
Ona tam była w moment tragedii...

Jej tu wszyscy znają i kochają,
Dzieci ją drugą mamą nazywają.
Ona wszystkim pomaga bez wyjątku,
I bogatym, i tym bez majątku.
Leczy chorych w pobliskich szpitalach,
Pomaga jej w tym chyba sam Allah.
On wzdłuż drogi życia jej wiedzie...
Ona tam była w moment tragedii...

Irak. Bagdad. Wybuch na ulicy.
W tym nie ma winy miejscowej policji,
Strach, przerażenie na twarzach zranionych.
Krzyki i jęki kobiet spłoszonych,
Chłopak został bez nóg, leży i bredzi...
Ona tu była w moment tragedii...

Ludzie wkrótce zebrali się w koło,
Płacząc schylili do ziemi swe czoła.
W środku leży martwa dziewczyna,
Która dziecko przed chwilą sobą ukryła.
Na drodze leży medalionik z miedzi...
Ona tu była w moment tragedii...

autor

Krzyszt off

Napisany: 2004-05-28 Dodano: 2005-12-17 10:38:31

Ten wiersz przeczytano 847 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie