Dziewięć liter

Nie lubię z reguły takich białych wierszy, ale Twój mi
się podoba. Doskonale oddaje smutny nastrój.
Pozdrawiam ;)

Samotność...tak czy inaczej zostanie nią.
Jak boli i smakuje, wie ten, kto jej zaznał.
Pozdrawiam:)

samotność z wyboru ,gra słów slow i taniec liter
.Samotność tak na prawdę zna tylko ten kto sam jest
samotnym.

Samotność wśród ludzi to częste doznania. Bywa, że z
wyboru a bywa, że tak los zadecydował i nie mamy na to
wpływu. Wiersz bardzo klarowny.

Przeraża i jednoczesnie zadziwia mnie fakt ( znany
niejednemu znamienitemu twórcy) jak beznadziejna
samotność potrafi zaowocować dobrym wierszem. Nie
wiem , czy to remedium na wszelkie bolączki, ale może
na opowiedzenie / oswojenie czegoś co skrywane rodzi
jeszcze większy ból, cierpienie, zobojętnienie, gniew.
A tu proszę, tylko wiersz. ALE ZA TO JAKI!!!!. Ten
wiersz powinien być wyzej oceniony. Tchnie prawdą,
poprawny, piękny polski język, niebanalny tytuł. Tak,
w materii tworzenia twórca podwójnie samotny, zdany
na własny instynkt. Ty go masz.

Niekiedy samotność jest z wyboru. Czytam Twój piękny,
aczkolwiek smutny wiersz i zadumałam się.Pozdrawiam
niezwykle serdecznie:)

Trudno jest samotność oswoić, chociaż wydaje się
czasem przyjemna...

Jestes tutaj najlepszym w tej chwili poetą nie wiem co
robisz w tym towarzystwie

niekiedy samotność jest wyborem gdy rany i zgiełk
pusty napędzają do ucieczki wtedy od ludzi a czasem
gdy myśl układa w ciszy pięknie bo tworzy lub pasją
zajęty nie szuka innych Lecz jest samotność zamiast -
ta jest bolesna bo staje się nawykiem i lękiem oraz
izolacją a powroty trudne i niepokoje w ciągły marazm
się zamienia a może świadomość zasłonę przed lękami
robi Każda samotność jest gwałtem na sobie bo człowiek
spełnia się tylko w bliskości bo ta dąży do miłości
napędu życia i jego aktywności To moja refleksja nad
dziewięcioliterową smutną racją ludzką Wiersz
piękny,żywy intymny bo daje asumpt do szczerości co
czynię Pozdrawiam serdecznie Autora Dobry wiersz:)