Dziewka

W Boskie ręce powierzam się w mej udręce, każdą łzę i noce nieprzespane,
jednym słowem- chwile przepłakane,
składam w ofierze i modlę się...wierzę.

Mimo tylu chwil zwątpienia, umysłowego zdrętwienia, nie mogę dostąpić zbawiennego zapomnienia.

Myśli o Tobie powracają i jak szalone umysł zatruwają niby trucizna, rozpacz po całym ciele rozsiewają.

Nie dziw się młodemu sercu, które pragnie miłości, czyste ciało i dusza to najwyższe wartości, serce pewnej dziewczyny właśnie Ciebie wybrało i bez opamiętania pokochało.

Trwa zawieszona w głuchej nicości, nieruchoma,
czeka na powrót jedynej miłości.
On daleko, nieczuły na gesty, ona wierzy, że serce jeszcze raz w jej piersi uderzy.

Pragnie znowu utopić sie w jego ramionach, skryć się przed złym światem miłością Jego otoczona...biedna dziewka, zagubiona... .

Na zawsze twoja K.M...:*

autor

mgielka

Napisany: 2006-05-20 Dodano: 2006-05-20 21:29:23

Ten wiersz przeczytano 426 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie