Dziś, a jutro
Dziś już jutro, a nie wczoraj
Nieistotna przemiana
Wschód i zachód
Niezauważalna kolej rzeczy
Pustoszy mi zmysły
Burzy mój umysł
Wyciska krople po kropli
Z płaszcza mego życia
Usycham
Zanikam
Umieram
Pocieram powiekami
w rytm szumu gałązek
rosnącego niedaleko dębu
wieczność jak nicość
wchłania bezbronne dusze
włada zmysłami upojenia
nie wiem czym życie…
Komentarze (3)
Ciekawy pogląd. Czytając wiersz potrafi pobudzić
wyobraźnię. Pozdrawiam:)
witaj, życie jest nam dane, trzeba się z nim uporać. w
jaki sposób zależy od nas samych. ciekawy wiersz.
pozdrawiam.
Życie jest otchłanią w którą wpadamy,z przeznaczeniem
nam pisanym...Pozdrawiam serdecznie.