dziura

a to ciekawe...
miłego dnia Bogno :)

muszę przyznać, że masz niesamowitą wyobraźnię i
wprowadzasz czytelnika w świat innego postrzegania

Kurz i bez dziury poradzi sobie i swą obecnością nie
zachwyci

dawka przekazu spora
o życia dziurach i otworach...
+ Pozdrawiam :)

Super... nawet trochę filozofii się tu znajdzie :)
pozdrawiam i głos zostawiam +

Czasami robi się z tego krater jak po wybuchu bomby.
świetny wiersz i bardzo dobre metafory. Uściski.

Wciągająca refleksja sugestywnie rozbudzająca
wyobraźnię czytelnika.
Pozdrawiam:)

"nie dziwi nic", jeżeli biel sufitu = spustoszona
filozofia życia, to dłubiąc w nim zakurzymy 'wsio'

i tak od filozofii przez sufit, haczyk do dziury.
Razem bardzo zrobiło się ciekawie i dyskusyjnie +++

Tutaj
można stanąć na krześle i przyjrzeć
z bliska podłubać palcem - powiększy

chyba brakuję "się".
Tak czytam:
można stanąć na krześle i przyjrzeć się
z bliska podłubać palcem - powiększy się zapewne

dobre:)
pozdrawiam

piękne porównanie Mirabello :)
po ranach, dziurach zostają blizny,
chyba nie warto grzebać w otwartych ranach ale jak
wiemy to nie takie proste. a wiesz co Ci jeszcze
powiem idąc budowlanym tokiem myślenia - dobry
fachowiec potrafi tak zaszpachlować dziurę, że śladu
nie widać ;)
jeszcze jedno dodam co byś powiedziała, żeby zniknęło
"na strychu"?

niejeden życiowy haczyk przynosi tylko szkody...

Z każdym dłubaniem większa się stanie.

dziury, luki, rany,,,czasem goją się a czasami
powiększają się,,,,pozdrawiam :)