Dziurawe sny

Będąc w Polsce zauważyłam starca siedzącego na trawniku w dziurawych butach, widok ten bardzo mnie wzruszył.

Młodość przeminęła
jak pociąg pospieszny
pędzący w nieznane.
Patrzę przez okno wspomnień,
przymykam oczy na chwilę.
Spod powieki spływa łza,
słona łza.
Obrazy jak ze starego filmu
przesuwają się zwolna.
W atlasie marzeń
wiele rozdroży.
Bramy nadziei zamknięte na zawsze.
Czemu los nie był łaskawszy?
Dał tylko samotność .
Szczęście schował do szuflady.
Dziś kiedy życie się kończy,
pożar mysli
przygasił żal.
Zatopił wspomnienia.
Zostały tylko dziurawe buty
jak niespełnione sny,
dziurawe sny.

autor

Wiewiórka

Napisany: 2008-10-01 Dodano: 2008-10-18 19:24:42

Ten wiersz przeczytano 977 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie