Dziwna jest ta miłość...

Mówisz, że jestem beznadziejna
Mówisz, że nie potrafię nic...
Więc czemu wciąż mówisz też, że
Mnie kochasz...
Czemu ranisz mnie swoją miłością?
A może to wcale nie jest miłość?
Ludzie odchodzą...odejść można wiele razy, ale wrócić tak naprawdę można tylko raz...
Ty odchodzisz stale i wiem, że już nie wrócisz...
Od środka wyżera mnie uczucie
Niby tak piękne, a równocześnie tak ogromne i bolesne
Że przerasta mnie...
Nie potrafię, wybacz...
Nie Ty, nie teraz, nie mogę...
Nie chcę takiej miłości...
Ale jak się jej pozbyć?
Jak się przed nią ukryć?
Na to pytanie nie da się odpowiedzieć
Mam tylko nadzieję, że przestanę...

autor

Lanza

Napisany: 2005-02-06 Dodano: 2005-02-06 12:04:21

Ten wiersz przeczytano 354 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie